|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Poradnik Wykonawcy Klasyfikacje, definicje, parametry Izolacje termiczne i akustyczne Współczynnik U Wymagania stawiane ścianom zewnętrznym budynku Prawo budowlane mówi, ¿e budynki i instalacje w budynkach powinny byæ zaprojektowane w taki sposób, aby iloœæ energii cieplnej potrzebnej do ogrzania by³a utrzymana na racjonalnie niskim poziomie. Dla budynków jednorodzinnych oblicza siê (alternatywnie): – wspó³czynnik przenikania ciep³a dla œcian U [W/(m 2 K)] (w poprzednich normach oznaczany liter¹ k) – wskaŸnik sezonowego zapotrzebowania na ciep³o E . Wskaźnik E WskaŸnik E oblicza siê jako stosunek sezonowego zapotrzebowania na energiê ciepln¹ do kubatury ogrze- wanej czêœci budynku. WskaŸnik ten nie mo¿e przekroczyæ wartoœci granicznej, która zale¿y od stosunku pola powierzchni wszystkich przegród zewnêtrznych (³¹cznie z dachem) czêœci ogrzewanej do kubatury czêœci ogrzewanej. WskaŸnik E lepiej opisuje w³aœciwoœci cieplne budynku ni¿ wspó³czynnik przenikania U . Dwa budynki o ta- kich samych wartoœciach wspó³czynnika U dla œcian mog¹ mieæ ró¿ne zapotrzebowanie na ciep³o; budy- nek bardziej rozcz³onkowany, o wiêkszej liczbie œcian zewnêtrznych, bêdzie zawsze “zimniejszy”. Budynki jednorodzinne Maksymalny wspó³czynnik Typ przegrody przenikania ciep³a U [W/(m 2 K)] œciany zewnêtrzne warstwowe z izolacj¹ 0,3 œciany zewnêtrzne jednowarstwowe 0,5 œciany wewnêtrzne oddzielaj¹ce pomieszczenia ogrzewane od nieogrzewanych 1,0 stropodachy i stropy pod nieogrzewanymi poddaszami o temp. wy¿szej od 16°C 0,3 stropodachy i stropy pod poddaszami o temp. ni¿szej od 16°C 0,5 stropy nad nieogrzewanymi piwnicami 0,6 okna, drzwi balkonowe i powierzchnie przeszklone 2,6 I, II, III strefa klimatyczna nieotwieralne w pomieszczeniach o temp.20°C 2,0 IV, V strefa klimatyczna drzwi zewnêtrzne wejœciowe do budynku 2,6 Do niedawna domy w Polsce budowano g³ównie z ceg³y i betonu. Œciany murowane czêsto by³y jedno- warstwowe. Zaostrzone kryteria cieplne sprawi³y, ¿e budynki wybudowane w poprzednich latach, kiedy przepisy by³y bardziej liberalne, nie spe³niaj¹ aktualnych wymagañ normowych i wymagaj¹ docieplenia. Obecnie œcianê jednowarstwow¹ mo¿na wybudowaæ tylko z nielicznych wyrobów ceramicznych, o pod- wy¿szonej izolacyjnoœci termicznej. Œciany ceramiczne musz¹ byæ najczêœciej dwu lub trójwarstwowe. To sprawia, ¿e budowa domu w technologii tradycyjnej jest pracoch³onna i kosztowna. W ostatnich latach po- jawi³a siê wiêc tendencja do stosowania w coraz szerszym zakresie nowych technologii: gipsowych, sty- ropianowych, z betonu komórkowego, szkieletu drewnianego. W technologiach tych mo¿na uzyskaæ dobre w³aœciwoœci termoizolacyjne przy ma³ym nak³adzie robocizny, bez koniecznoœci wykonywania œcian wielo warstwowych. Systemy ocieplania i termorenowacji ścian Metoda lekka ocieplania polega na przymocowaniu do œcian zewnêtrznych budynku warstwy izolacji ciepl- nej i odpowiednim wykoñczeniu. Ocieplenie powinno siê stosowaæ od strony zewnêtrznej, poniewa¿ przy stosowaniu od wewn¹trz nie likwiduje siê mostków termicznych w miejscach przeciêcia stropów i œcian wewnêtrznych ze œcianami zewnêtrznymi. Przy niskiej temperaturze powietrza na zewn¹trz budynku tem- peratura œciany mo¿e byæ ujemna, a wtedy œciana bêdzie przemarza³a, zmniejsza siê te¿ kubatura po- mieszczenia. Ocieplanie metod¹ lekk¹ stosuje siê przy projektowaniu œcian w budynkach nowo wznoszonych i w celu docieplenia (termorenowacji) œcian budynków ju¿ istniej¹cych. Rozró¿nia sie metodê lekk¹ mokr¹ oraz lekk¹ such¹ . Metoda lekka mokra Metoda lekka mokra polega na przymocowaniu do pod³o¿a p³yt ze styropianu, pokryciu ich cienk¹ war- stw¹ wyprawy zbrojonej siatk¹ szklan¹, a na koniec warstw¹ wykoñczeniow¹ (tynk lub siding). Ka¿da z INFORMATOR RYNKOWY BUDOWNICTWA JEDNORODZINNEGO 2003 STAN SUROWY ZAMKNIĘTY Metoda lekka tych warstw pe³ni okreœlon¹ funkcjê. Styropian stanowi w³aœciw¹ izolacjê termiczn¹, siatka zabezpiecza przed uszkodzeniami mechanicznymi, a warstwa wykoñczeniowa – przed wp³ywami atmosferycznymi. P³yty przykleja siê do pod³o¿a specjaln¹ mas¹ klej¹c¹, a w razie koniecznoœci mocuje dodatkowymi ko³- kami (mocowanie styropianu tylko ko³kami jest niedopuszczalne). Siatkê uk³ada siê na warstwie masy kle- j¹cej i wtapia przy pomocy packi (nie wolno tych czynnoœci wykonywaæ w odwrotnej kolejnoœci, to zna- czy nak³adaæ masê na siatkê luŸno zwisaj¹c¹ na styropianie). Œciany parteru, które s¹ najbardziej nara¿o- ne na uszkodzenia, nale¿y zabezpieczyæ dwoma warstwami siatki. Dodatkow¹ siatkê nale¿y te¿ przykleiæ w naro¿ach otworów okiennych. Ostatnim etapem jest wykonanie elewacji– mo¿e to byæ tynk lub siding. Metodê lekk¹ mokr¹ mo¿na stosowaæ do ocieplania lub docieplania œcian: – murowanych (z ceg³y, pustaków ceramicznych i betonowych, betonu komórkowego), otynkowanych lub nieotynkowanych – betonowych monolitycznych i prefabrykowanych, z powierzchni¹ wykoñczon¹ lub niewykoñczon¹ mokra sucha Ró¿nice pomiêdzy systemami ocieplenia oferowanymi przez ró¿ne firmy sprowadzaj¹ siê do szczegó³ów, takich jak: rodzaj zastosowanej wyprawy, masy klej¹cej, wykoñczenie p³yt styropianowych oraz sposób ich mocowania do pod³o¿a (tylko klej lub klej i ³¹czniki), materia³y dodatkowe (na przyk³ad gruntuj¹ce). Ka¿dy system tworzy ca³oœæ, w którym poszczególne materia³y s¹ tak zestawione, aby ocieplenie charak- teryzowa³o siê ustalonymi parametrami. Systemy ociepleñ dopuszczone do stosowania s¹ testowane ze wzglêdu na paroprzepuszczalnoœæ (niebezpieczeñstwo zawilgocenia œcian) oraz odpornoœæ na uderzenia. Dlatego wymiana materia³ów w ramach systemu lub mieszanie sk³adników ró¿nych systemów nie powin- ny mieæ miejsca, poniewa¿ mo¿e to doprowadziæ do pogorszenia parametrów ocieplenia (np. zmniejsze- nie odpornoœci na uszkodzenia) lub spowodowaæ reakcjê chemiczn¹ dwóch niedostosowanych do siebie materia³ów (np. masy klej¹cej i wyprawy tynkarskiej). Nie powinno się mie− szać składników róż− nych systemów ocie− plenia Metoda lekka sucha Metoda lekka sucha polega na ociepleniu œciany p³ytami z we³ny mineralnej, szklanej lub z pianki poliure- tanowej, pokryciu wiatroizolacj¹ z w³ókniny, a nastêpnie elewacj¹. Elewacjê mocuje siê do œciany za po- œrednictwem rusztu drewnianego (z ³at pionowych i poziomych) lub stalowego (z zimnogiêtych profili). Ruszt drewniany musi byæ odpowiednio zaimpregnowany. P³yty izolacyjne umieszcza siê miêdzy elemen- tami rusztu i mocuje do œciany rozporowymi ko³kami z tworzyw sztucznych. Na elewacjê mo¿na stoso- waæ: siding winylowy lub aluminiowy, panele aluminiowe, deski drewniane, p³yty z supremy pokryte tyn- kiem. Ocieplenie metod¹ lekk¹ such¹ mo¿na wykonaæ równie¿ zim¹, gdy¿ nie ma robót mokrych. Metoda natrysku pianki poliuretanowej Polega na natryskiwaniu spienionej pianki na izolowane powierzchnie. Metodê stosuje siê do ocieplania dachów, stropów, pod³óg i œcian (mo¿na ni¹ wype³niaæ szczeliny powietrzne w œcianach warstwowych). Jednolita powierzchnia bez po³¹czeñ pozwala wyeliminowaæ mostki termiczne. Ocieplenie i modernizacja pozwalaj¹ zaoszczêdziæ energiê ciepln¹ Rodzaj usprawnienia Oszczêdnoœæ ciep³a [%] Ocieplenie œcian i dachu 10–15 Modernizacja instalacji (hermetyzacja, izolacja przewodów, regulacja 10–20 hydrauliczna, monta¿ zaworów termostatycznych) Wymiana okien na trzyszybowe ze szk³em specialnym 10–15 Usprawnienia w wêŸle cieplnym (wprowadzenie automatyki 5–15 pogodowej i urz¹dzeñ regulacyjnych) Wprowadzenie podzielników kosztów 3–5 Wprowadzenie ekranów zagrzejnikowych 2–5 Izolacja akustyczna Dopuszczalny pozim hałasu (szumu) w dzień: Nadmierny ha³as mo¿emy zlikwidowaæ lub zmniejszyæ przez: – eliminacjê lub wyt³umienie drgañ w samym Ÿródle, – poprawienie izolacyjnoœci akustycznej przegród, czyli wyciszenie œcian, stropów, okien i drzwi. Najwiêksz¹ skutecznoœæ izolacji uzyskuje siê, stosuj¹c wyciszenie od strony, z której powstaj¹ dŸwiêki. Niestety jest to czêsto trudne lub wrêcz niemo¿liwe. Zwykle nie mamy innego wyboru ni¿ wykonanie izo- lacji w swoim w³asnym domu lub mieszkaniu. DŸwiêki mierzymy w decybelach [dB] . Ha³as ustalony to taki, dla którego poziom dŸwiêku zmienia siê w czasie nie wiêcej ni¿ o 5 dB. Ha³as nieustalony to taki, dla którego zmiany poziomu dŸwiêku s¹ wiêksze ni¿ 5 dB (ha³as z przerwami to równie¿ ha³as nieustalony). 40 dB w pokoju 45 dB w kuchni i ³azience INFORMATOR RYNKOWY BUDOWNICTWA JEDNORODZINNEGO 2003 STAN SUROWY ZAMKNIĘTY Poradnik Wykonawcy Klasyfikacje, definicje, parametry Dopuszczalny poziom ha³asu zale¿y od: – przeznaczenia pomieszczenia, – pory dnia. Dopuszczalny poziom dŸwiêku przenikaj¹cego do mieszkania ze wszystkich Ÿróde³ ha³asu usytuowa- nych na zewn¹trz nie mo¿e przekroczyæ: – w ci¹gu dnia: 40 dB dla pomieszczeñ mieszkalnych i 45 dB dla kuchni i pomieszczeñ sanitarnych – w porze nocnej: 30 dB dla pomieszczeñ mieszkalnych i 40 dB dla kuchni i pomieszczeñ sanitarnych WskaŸnik izolacyjnoœci akustycznej przegrody – liczba decybeli, któr¹ jest w stanie st³umiæ prze- groda Minimalny wskaŸnik izolacyjnoœci akustycznej [dB] Rodzaj budynku Stropy Œciany Œciany miêdzy pokojami miêdzymieszkaniowe w tym samym pomieszczeniu Wielorodzinny 53 52 42 BliŸniak lub szeregowy 53 Materiały do izolacji cieplnej i akustycznej Wszystkie materia³y stosowane do izolacji cieplnej charakteryzuj¹ siê nisk¹ przewodnoœci¹ ciepln¹ i nisk¹ gêstoœci¹ objêtoœciow¹. Najczêœciej maj¹ te¿ zdolnoœæ t³umienia dŸwiêków, dlatego mog¹ byæ stosowane równie¿ do izolacji akustycznych. Odmiany styropianu samogasnącego oznacza się literami FS i liczbą określają− cą maksymalną gę− stość w kg/m 3 Styropian (polistyren ekspandowany, piankowy) Styropian jest to materia³ izolacyjny porowaty otrzymywany z polistyrenu w wyniku spienienia granulek, któ- re ³¹cz¹ siê ze soba pod dzia³aniem wysokiej temperatury i ciœnienia, zwiêkszaj¹c jednoczeœnie wielokrotnie swoj¹ objêtoœæ. Dziêki porowatej strukturze styropian jest lekki i ma bardzo niski wspó³czynnik przewodno- œci cieplnej (dobr¹ izolacyjnoœæ termiczn¹). Jest nienasi¹kliwy, trwa³y w przedziale temperatury do +80°C oraz w temperaturach ujemnych, ale ma³o odporny na dzia³anie promieniowania ultrafioletowego (d³ugotrwa- ³e dzia³anie promieni s³onecznych powoduje ¿ó³kniêcie powierzchni i zwiêkszenie kruchoœci), dlatego musi byæ przed nim zabezpieczony (na przyk³ad w przypadku zastosowania do izolacji œcian od zewn¹trz). Styro- pian jest wra¿liwy na dzia³anie niektórych zwi¹zków chemicznych: rozpuszczalników organicznych (aceton, rozcieñczalniki farb, terpentyna), amoniaku, wêglowodorów nasyconych (alkohol), benzyny, olejów, smarów, nafty i produktów ropopochodnych (smo³a). Dlatego do przyklejania styropianu nie wolno u¿ywaæ lepików na zimno, lepików smo³owych i klejów zawieraj¹cych rozpuszczalniki organiczne . Materia³y budowlane ta- kie jak cement, wapno, gips, nie maj¹ szkodliwego wp³ywu na styropian. Zalet¹ styropianu jako materia³u do izolacji cieplnych jest lekkoœæ i ³atwoœæ obróbki . Jest nieszkodliwy dla zdrowia. Do izolacji stosuje siê najczêœciej styropian w p³ytach FS 10 FS12 FS 15 FS 20 FS 30 FS 40 W budownictwie stosuje siê styropian samogasn¹cy (FS), czyli taki, który po zapaleniu nie podtrzu- muje ogniai zaraz gaœnie P³yty ze styropianu wystêpuj¹ w kilku odmianach, ró¿ni¹cych siê przede wszystkim twardoœci¹. Twar- doœæ zale¿y od gêstoœci– styropian o najwiêkszej gêstoœci jest najtwardszy. P³yty o najwiêkszej gêstoœci i twardoœci (odmiany 30 i 40) stosuje siê do izolacji pod³óg (które nara¿one s¹ na znaczne obci¹¿enia), stropów i stropodachów. P³yty o œredniej gêstoœci i twardoœci (odmiany 15 i 20) stosuje siê do ocieplania œcian od zewn¹trz w metodzie lekkiej mokrej, do ocieplania œcian trójwar- stwowych (jako warstwê wewnêtrzn¹ miêdzy œcian¹ wewnêtrzn¹ konstrukcyjn¹ i zewnêtrzn¹ œcian¹ ele- wacyjn¹), dachów stromych i stropodachów. P³yty miêkkie (odmiana 10, 12) stosuje siê do izolacji pod- daszy i dachów drewnianych. P³yty maj¹ krawêdzie g³adkie lub frezowane (pióro i wpust lub do ³¹czenia na zak³ad). P³yty elastyczne przeznaczone s¹ do izolacji tzw. pod³óg p³ywaj¹cych (nie przyklejonych do pod³o¿a, np. paneli pod³ogowych). P³yty pod ogrzewanie pod³ogowe maj¹ wy¿lobienia przeznaczone do prowadzenia przewodów (ogrze- wanie wodne) lub naklejon¹ foliê aluminiow¹ (ogrzewanie elektryczne). Kszta³tki styropianowe przeznaczone s¹ do profilowania spadku dachu P³yty warstwowe z rdzeniem ze styropianu oklejonego obustronnie pap¹ izolacyjn¹ stosuje siê do izo- lacji dachów i stropodachów pe³nych, w których pokrycie dachowe przykleja siê bezpoœrednio do izolacji termicznej. Mo¿na z nich wykonywaæ izolacje wielowarstwowe. INFORMATOR RYNKOWY BUDOWNICTWA JEDNORODZINNEGO 2003 STAN SUROWY ZAMKNIĘTY Płyty z polistyrenu ekstrudowanego mają większą wy− trzymałość na ści− skanie niż płyty ze styropianu czyli poli− styrenu ekspando− wanego P³yty warstwowe z rdzeniem ze styropianu oklejonego obustronnie lub jednostronnie ocynkowan¹ blach¹ stalow¹ (p³ask¹ lub trapezow¹), pokryt¹ pow³ok¹ ochronn¹ (poliestrow¹, z plastisolu itp.) stosuje siê jako elementy œcienne do budowy magazynów, warsztatów, gara¿y, domków letniskowych, kiosków oraz do ocieplania istniej¹cych obiektów. Druga powierzchnia p³yty warstwowej mo¿e byæ pokryta: twar- d¹ p³yt¹ pilœniow¹, wiórow¹ lub gipsowo– kartonow¹. P³yty warstwowe z rdzeniem ze styropianu oklejonego jednostronnie lub obustronnie p³ytami wióro- wo– cementowymi stosuje siê do ocieplania przekryæ dachowych z blachy (oklejone obustronnie) i stro- podachów ¿elbetowych (oklejone jednostronnie). Styropian granulowany mo¿e byæ stosowany do ocieplenia stropu poddasza nieu¿ytkowego od góry (rozk³ada siê go na stropie). Nadaje siê te¿ do ocieplania œcian trójwarstwowych z pustk¹ w œrodku (izo- lacjê ciepln¹ “wdmuchuje siê” w szczelinê powietrzn¹), pod³óg na legarach i stropów na belkach drewnia- nych. Tapety styropianowe s¹ przeznaczone do izolacji cieplnej œcian od wewn¹trz. S¹ sprzedawane w rolkach. Kasetony styropianowe s³u¿¹ do izolacji termicznej i akustycznej sufitów, stanowi¹c jednoczeœnie ich dekoracjê. Sprzedawane s¹ w postaci bia³ych p³yt o przyk³adowych wymiarach 50 x 50 cm lub 25 x 25 cm (gruboœæ dowolna) lub paneli imituj¹cych drewno sosny, jesionu, buka, dêbu. P³yty mog¹ byæ malo- wane farbami emulsyjnymi lub wodnymi. Polistyren ekstrudowany Polistyren ekstrudowany jest otrzymywany w wyniku spieniania polistyrenu. Do roztopionej masy dodaje siê œrodek pianotwórczy, po czym spieniona masa jest wyciskana (ekstrudowana), a po sch³odzeniu otrzy- muje siê materia³ porowaty o zamkniêtych komórkach i ci¹g³ej warstwie powierzchniowej (naskórkowej), dziêki czemu p³yty z poliestyrenu ekstrudowanego s¹ nienasi¹kliwe oraz charakteryzuj¹ siê podwy¿szon¹ wytrzyma³oœci¹ na œciskanie, umo¿liwiaj¹c¹ stosowanie izolacji cieplnej w trudnych warunkach, takich jak: izolacja czêœci budynków znajduj¹cych siê pod ziemi¹ (œciany piwnic, fundamenty), tarasów, dachów zie- lonych, dachów o odwróconym uk³adzie warstw (¿wir na izolacji), pod³óg. Płyty z wełny mine− ralnej są wytwarza− ne w odmianach oznaczanych liczbą określającą gęstość w kg/m 3 P³yty z polistyrenu ekstrudowanego , zale¿nie od odmiany, maj¹ powierzchniê wykoñczon¹ ró¿nymi sposobami: szorstk¹, g³adk¹, jednostronnie rowkowan¹ (rowki drena¿owe), wyt³aczan¹ (w celu zwiêksze- nia przyczepnoœci tynku), wykoñczon¹ geow³óknin¹, pokryt¹ jednostronnie warstw¹ zmodyfikowanej za- prawy cementowej. P³yty maj¹ brzegi g³adkie lub frezowane (pióro i wpust lub do ³¹czenia na zak³ad). Maty z polistyrenu ekstrudowanego przeznaczone s¹ do izolacji pod³óg p³ywaj¹cych. Wełna mineralna (skalna) We³nê mineraln¹ wytwarza siê ze ska³, przetapiaj¹c je na w³ókna, ³¹czone nastêpnie za pomoc¹ lepiszcza bi- tumicznego. W kolejnych procesach we³na jest prasowana, formowana i przycinana, w wyniku czego otrzy- muje siê wyroby o ró¿nej gêstoœci (która decyduje o w³aœciwoœciach) i ró¿nych kszta³tach. Jest niepalna. P³yty z we³ny mineralnej produkowane s¹ jako miêkkie, pó³twarde i twarde; ró¿ni¹ siê miêdzy sob¹ gê- stoœci¹ objêtoœciow¹ i w³aœciwoœciami izolacyjnymi. P³yty miêkkie maj¹ gêstoœæ 60 kg/m 3 . P³yty pó³- twarde wystêpuj¹ w odmianach (liczba oznacza gêstoœæ w kg/m 3 ): 80, 100, 120, a twarde w odmianach: 150, 170, 180. P³yty twarde i pó³twarde stosuje siê do izolacji pod³óg poddaszy u¿ytkowych, stropodachów p³askich, œcian zewnêtrznych. P³yty miêkkie stosuje siê do izolacji pod³óg poddaszy nieu¿ytkowych, stropów drew- nianych i sufitów podwieszanych (wszêdzie tam, gdzie p³yty izolacyjne nie s¹ nara¿one na du¿e obci¹¿e- nia), a tak¿e œcianek dzia³owych z p³yt gipsowo– kartonowych. Maty z we³ny mineralnej s¹ produkowane w postaci prostok¹tnych arkuszy lub rulonów. Maj¹ po- wierzchniê wykoñczon¹: siatk¹ z drutu ocynkowanego, foli¹ aluminiow¹, siatk¹ z drutu ocynkowanego i foli¹ aluminiow¹, welonem szklanym. W budownictwie mieszkaniowym stosuje siê je do izolacji pod³óg poddaszy nieu¿ytkowych, pod³óg na legarach, dachów krokwiowych. Filce z we³ny mineralnej s¹ to elastyczne p³askie wyroby z w³ókien mineralnych (hydrofobizowanych lub nie) po³¹czonych lepiszczem organicznym. S¹ produkowane w postaci rulonów o powierzchni niewy- koñczonej lub wykoñczonej jednostronnie foli¹ aluminiow¹ albo welonem szklanym. Stosuje siê je przede wszystkim do izolowania poddaszy. Do izolacji œcian nie nadaj¹ siê. Otuliny z we³ny mineralnej przeznaczone s¹ do izolacji cieplnej rur. Mog¹ mieæ p³aszcz zewnêtrzny z folii aluminiowej zbrojonej siatka szklan¹. P³yty warstwowe z rdzeniem z we³ny mineralnej oklejonej obustronnie ocynkowan¹ blach¹ stalow¹ , pokryt¹ pow³ok¹ ochronn¹ (poliestrow¹, z plastisolu itp.) stosuje siê jako elementy œcienne do budowy magazynów, warsztatów, gara¿y, domków letniskowych, kiosków oraz do ocieplania istniej¹cych obiektów. We³na mineralna luzem i w postaci granulatu nadaje siê do izolacji cieplnej przestrzeni trudno do- stêpnych (dachy skoœne, szczeliny œcian warstwowych), elementów instalacji. Mo¿na j¹ stosowaæ do izo- lacji pod³óg i stropów poddaszy. miêkkie: 60 pó³twarde: 80, 100, 120 twarde: 150, 170, 180 INFORMATOR RYNKOWY BUDOWNICTWA JEDNORODZINNEGO 2003 STAN SUROWY ZAMKNIĘTY Poradnik Wykonawcy Klasyfikacje, definicje, parametry Ze wzglêdu na kierunek w³ókien p³yty i maty dzieli siê na: – zwyk³e w których w³ókna uk³adaj¹ siê rownolegle lub chaotycznie w stosunku do g³ównej powierzchni – lamelowe, w których w³ókna uk³adaj¹ sie prostopadle do g³ównej powierzchni; maj¹ wieksz¹ wytrzyma- ³oœæ i ³atwiej jest je szlifowaæ. Wełna szklana Wytwarza siê j¹ z w³ókien szklanych. Podobnie jak w przypadku styropianu i we³ny mineralnej, cech¹ de- cyduj¹c¹ o w³aœciwoœciach termoizolacyjnych jest gêstoœæ. P³yty z we³ny szklanej maj¹ powierzchniê wykoñczon¹ papierem impregnowanym, welonem szklanym lub foli¹ aluminiow¹. Stosuje siê je do izolacji œcian zewnêtrznych i dzia³owych. Maty z we³ny szklanej s¹ produkowane w postaci prostok¹tnych arkuszy pokrytych obustronnie lub jed- nostronnie osnow¹ z tektury falistej, papieru bitumowanego, welonu szklanego. Stosuje siê je do izolacji dachów stromych (poddaszy), stropów, œcian zewnêtrznych tradycyjnych i szkieletowych. Maty lamelowe sk³adaj¹ siê z kawa³ków nasyconej ¿ywic¹ we³ny szklanej (lameli) oklejonych papierem impregnowanym albo foli¹ aluminiow¹ zbrojon¹ siatk¹ szklan¹. Stosuje siê je do izolacji cieplnej rur, pod- grzewaczy wody, kot³ów i zbiorników Granulat z we³ny szklanej stosuje siê do izolacji cieplnej przestrzeni trudno dostêpnych (dachy skoœne, szczeliny œcian warstwowych), elementów instalacji, pod³óg i stropów poddaszy. Szkło piankowe Szkło piankowe Powstaje przez spienienie roztopionego szk³a. Jest odporne na dzia³anie zwi¹zków chemicznych i korozjê biologiczn¹. Wystêpuje w dwóch odmianach: jako szk³o piankowe czarne i bia³e. Szk³o piankowe czarne , dziêki zamkniêtej strukturze porów i niewielkiej gêstoœci objêtoœciowej (140 kg/ m 3 ), ma lepsze w³aœciwo- œci izolacyjne. Jest materia³em niepalnym, stosowanym na przegrody ogniowe. Podczas po¿aru nie wy- dziela gazów toksycznych. Szk³o piankowe bia³e o otwartej strukturze porów i gêstoœci objêtoœciowej 300 kg/ m 3 , ma znacznie gorsze w³aœciwoœci izolacyjne i wiêksz¹ nasi¹kliwoœæ. Oba rodzaje szk³a piankowego wystêpuj¹ na rynku w postaci p³yt. czarne bia³e P³yty ze szk³a piankowego czarnego (Vitropian) mog¹ byæ stosowane do izolacji œcian, stropów i stro- podachów. Musz¹ byæ uk³adane na lepiku asfaltowym bez wype³niacza na gor¹co. Nie mog¹ byæ uk³ada- ne na zaprawie cementowej. P³yty ze szk³a piankowego bia³ego mo¿na stosowaæ tylko do izolacji stropodachów wentylowanych i stropów poddaszy. Pianka poliuretanowa Wyroby z poliuretanu, polietylenu i kauczuku Pianka poliuretanowa Jest materia³em palnym. Jest wodoodporna i odporna na korozjê biologiczn¹. – Pianka w postaci p³ynnej wykazuje dobr¹ przyczepnoœæ do wiêkszoœci materia³ów budowlanych, nawet zawilgoconych. Nie sp³ywa z powierzchni pochy³ych, dopasowuje siê do kszta³tu powierzchni, dlatego jej stosowanie jest szczególnie celowe we wszystkich miejscach o nierównej powierzchni, szczelinach– wszêdzie tam, gdzie zastosowanie sztywnych p³yt nastrêcza³oby trudnoœci. Piankê natryskuje siê na izo- lowane powierzchnie. Mo¿e byæ jednosk³adnikowa (twardnieje pod wp³ywem wilgoci) lub dwusk³adniko- wa (twardnieje w wyniku reakcji dwóch sk³adników). Piankê w postaci p³ynnej stosuje siê do ocieplania stropów (od góry) i dachów. Mo¿na ni¹ wype³niaæ szczeliny powietrzne w œcianach warstwowych. Pian- ka nadaje siê te¿ dobrze do uszczelniania okien i drzwi podczas monta¿u. – P³yty z pianki poliuretanowej sztywnej lub elastycznej s¹ obustronnie laminowane aluminium, papie- rem aluminizowanym lub bitumizowanym w³óknem szklanym. Maj¹ krawêdzie g³adkie lub frezowane (pió- ro i wpust lub do ³¹czenia na zak³ad). Stosuje siê je do ocieplania œcian, stropów, dachów i pod³óg. – P³yty warstwowe z rdzeniem ze sztywnej pianki poliuretanowej (samogasn¹cej) oklejonej obustron- nie ocynkowan¹ blach¹ stalow¹ , pokryt¹ pow³ok¹ ochronn¹ (z poliestru lub plastisolu) stosuje siê jako elementy œcienne do budowy magazynów, warsztatów, gara¿y, domków letniskowych, kiosków oraz do ocieplania istniej¹cych obiektów. – Otuliny z pianki poliuretanowej stosuje siê przede wszystkim do izolacji ruroci¹gów, niektóre typy rów- nie¿ do izolacji pod³óg p³ywaj¹cych. – Granulowane odpady pianki poliuretanowej maj¹ postaæ zasypki o ziarnach 2– 7 mm. S¹ wra¿liwe na zawilgocenie. Mog¹ byæ stosowane do izolacji cieplnej stropodachów wentylowanych i stropów poddaszy nieu¿ytkowych. p³yn p³yty p³yty oklejone blach¹ otuliny granulowane odpady Pianka krylaminowa Pianka krylaminowa jest materia³em wytwarzanym bezpoœrednio na budowie, przez spienienie ¿ywicy w INFORMATOR RYNKOWY BUDOWNICTWA JEDNORODZINNEGO 2003 STAN SUROWY ZAMKNIĘTY [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Wątki
|