Józef Szymanowski

Józef Szymanowski

ANUSIA ŁADNA...

Anusia ładna

Gdy się bawiła,
Miłość ją zdradna

Sobie złowiła.

Antek oszczerca

Ułożył minę;

Mówił do serca,

Uwiódł dziewczynę.

Przy krzewiu róży

Bujała trawa,

Antek był hoży,

Anusia żwawa.

Anuś nie płocha,

Cóż czynić miała?
Przysiągł, że kocha,

Zdrady nie znała.

Opadły róże,

Trawka zbledniała,
Anuś niebożę!
Miłość niestała.

Antek zdradliwy

Już cię porzucił,

Dla innej tkliwy,

Ankę zasmucił.

Wtem przyszedł Kuba,

Kuba wesoły,
Anusia luba,

Porzuć mozoły.

Przestań już szlochać,

Niech Antek zginie,

Chciej Kubę kochać,

Siądź przy krzewinie.

Anusia wrzasła:

Tu ciernie kole,

Tu miłość zgasła,

Przy dębie wolę.

Helena Szymanowska-Malewska

ZOSIU, ZOSIU, MOJA LUBA...

Zosiu, Zosiu, moja luba,
Jakżeś oczom miła!

Pięknych kwiatów jesteś zguba
I różeś zgasiła.

Gdyby perła każdy ząbek,
Gąbka jak malina,

Szyja bielsza nad twój rąbek,
Hożaś gdyby trzcina.

Ale, Zosiu, gdzieś podziała
Kwiatek dany z rana;

Z listkóweś go oberwała
Rzucając na Jana.

Szukałem go z potem czoła

Po całym ogrodzie,
Alboż, mówię, w farbie zdoła

Zrównać twej jagodzie.

Gdyś go, Zosiu, z rąk mych brała,

Wspomnij wdzięczne słowa:

«Zosia tobie będzie stała,
Zosia go dochowa.

Od ciebie, Stasiu, kwiat dany
Miłość będzie strzegła»;

Lecz gdy z listków oberwany,
Gdzież miłość odbiegła?

Jeśli róża prawdę wróży,

Jeśliś, Zosiu, zdradna;

Czemuż nie masz losu róży,
Za coś jeszcze ładna?

1